Kim demiş geceler uzundur, sabahlar olmaz hastaya
Hem gece hem gündüz, herşey eziyet yüreği yastaya
Bekleyene ışıktır, geceye doğan bir hilâl
Dolunay bile ışıtmaz, kaplamışsa yüreği ihtilâl
Anlamak zor gelir içinden geçenleri
Yürek öyle savruktur, ipi kopmuş serseri
Hiçkimse derman değil, içerdeki bu derde
Mutlu olmak bir hayal, hayat denen bu yerde
Zaman geçtikçe, acılar azalıyor derler de
Var mı yarası kapanan, söyleyemezler nerede
Yarası olan bilir, acının geçmediğini
Anlar insan zamanla bu derdi benimsediğini
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder