İsyan

Bir el düştü toprağa, sessiz ve çaresiz
Bin yürek düştü toprağa, bir katilin elinden
Bir cani bir meleği öldürüyor, nedensiz
Bir ruh koparılıyor, hoyratça bedeninden
İşlenen suçlar, hep kalıyor bedelsiz
Beddualar yükseliyor, duyanların dilinden.


Neydi kurbanın suçu, belki yalnız gülmekti
Öldürecek caniye, susmak bile sebepti
Evet hayat kadar, ölüm de bir gerçekti
Bazı masumların sonu, caninin elinden ölmekti
Eğer ölmese, daha neler görecekti
Belki de birini kendinden çok sevecekti.

Hayır, hayır! Bu böyle olmamalı
Açılacak güller erken değil, zamanında solmalı
Ölüm caniden değil, Azrail'den olmalı
Can yakanın, canı daha çok yanmalı
İşlenen bir suçun, karşılığı olmalı
Kendini durduramayanı, cellat durdurmalı!